Linkler

Bir Hatıra Defteri: Hayatın Kıyısında Yazılanlar

Eskiden insanlar duygularını, acılarını ve umutlarını bir hatıra defterine yazardı. O defterler ne internet bilir, ne de flaş bellek… Ama içindeki duygular, zamanın çok ötesinde yaşardı. İşte bu, tam da böyle bir defterin hikâyesi.

Yıl 2025. Araba tamircisi Ahmet Usta'nın oğlu Murat, babasından kalan küçük sanayi dükkanında eski parçaları toplarken, rafın arkasında tozlu bir kutuya rastladı. Kutunun içinden çıkan defter, sadece bir hatıra değil, bir ömürlük duygu yüküydü.

Ahmet Usta, genç yaşta eşini kaybetmişti. Hayat ona büyük bir yalnızlık bırakmış, geriye sadece küçük oğlu Murat kalmıştı. Defterde şu satırlar yazılıydı:

“Motorlar susar bazen, ama kalbin çalışmaya devam eder. Sen benim hayattaki son vitesimsin oğlum. Annenin yokluğu seni benden daha olgun yaptı. Belki bir gün bu satırları okursun, o zaman bil ki ben seni her zaman susturamadığım gözyaşlarımla sevdim.”

Murat defteri okudukça, yıllardır susturulmuş duygulara motor sesi gibi yankılanan cümleler doldu iç dünyasına. Babasının ellerindeki yağ izlerinin aslında nasıl sevgiye dokunduğunu o an anladı.

Artık o dükkan sadece bir tamirhane değil, bir baba oğul hikâyesinin yankılandığı anı mekanıydı. Ve o defter? Yağlı ellerle yazılmış bir sevgi manifestosu.

Webmaster Atilla Yorumu
Hayatın içinden geçen duygular bazen en beklenmedik yerden çıkar: bir çekmeceden, bir kutudan, ya da bir hatıra defterinden. Bugün bir tamirhanenin tozlu köşesi, yarının en değerli müzesine dönüşebilir. Çünkü anılar, bir kablo gibi bizi geçmişe bağlar. Kimi zaman kopsa da, bir kaynakla yeniden birleşir...

Webmaster Atilla Cadde Terzi / Kdz.Ereğli / Cadde Terzi Yazdı caddeterzi.com